‘Een licht autobiografische rimpeling in de tijd’
Na een wat druilige herfst in de jaren ’70, waarin ik ook niet helemaal wist wat ik met mijzelf aan moest en ook de koude oorlog bedenkelijke vormen begon aan te nemen, besloot ik lid te worden van de partij. Vond dat er wat moest gebeuren met de wereld en vond eigenlijk ook wel dat onze regering precies het tegenovergestelde wilde wat mij juist leek. De oplossing wist ik natuurlijk ook niet, maar dat vrede niet uit de loop van een geweer of nog erger kwam stond wel voor me vast. Maar eigenlijk het allermeeste moest er wat gebeuren met mijzelf. Scheurde de bon uit de radiogids van een progressieve omroep en stuurde hem naar hun partijbureau te A.
Een week of zes daarna op een doordeweekse avond zo rond negen uur, ik was eigenlijk wel in een rustige stemming en luisterde naar een LP van The Doors en net toen we gekomen waren bij Riders in the Storm, kippenvel weet je wel, ging de bel. Dacht nog… zal je zien vast iemand van een of ander kerkgenootschap… die liepen toendertijd de deur plat om met hun rituelen te leuren. Zette m’n stereo wat zachter in ging naar de deur… Goedenavond komt het gelegen dat we even langs komen vanavond? Twee intellectuelen in arbeiders vermomming, spijkerpak en een pakje zware shag in hun linker borstzak. Maar hun taalgebruik verraden hen… Wij zijn van de partij en aangezien u zich onlangs hebt aangemeld zouden we graag een praatje met u maken. Ja het zou wel kunnen nu.. let maar niet op de rommel. Jezus ik lijk wel een oud wijf. En willen jullie wat drinken? Misschien wat laat voor koffie maar een biertje? Ja lekker, heeft u misschien een whisky? Vroeg degene die was uitverkoren om het woord te doen. Nee sorry dat heb ik niet in huis…. Dacht dat het proletariaat altijd bier dronk, maar ja dit zijn ook maar namaakarbeiders… Nou dan maar een biertje ook wel lekker, dorstig weer trouwens. Zullen we dan maar met de deur in huis vallen? Jan-Kees en ik, mijn naam is Victor, zijn kaderleden van de plaatselijke afdeling van de partij en het is de gewoonte dat we regelmatig bij onze leden op huisbezoek komen. We willen meer zijn dan de andere partijen en onze leden alle ruimte geven om mee te praten en mee doen in partijactiviteiten. Wat heeft u dan zo ongeveer in gedachten? U moet dan denken aan het bezoeken van de regelmatige bijeenkomsten waar we discussies houden over de stand van zaken en wat we eraan moeten doen en bijvoorbeeld ook als het de tijd ervoor is onze aanplakbiljetten overal plakken, ook wel clandestien. Ja dat lijkt me wel leuk… vooral die met de koe erop vind ik heel sterk… (haha eigenlijk was het niet de koe maar de blote dame erop die ik leuk vond……) Dat kan ik me wel voorstellen maar het is natuurlijk wel zo dat het partijbestuur in tijden van actie de schema’s opmaakt wie er wat gaat doen, het zou ook heel goed kunnen dat u met een spandoek ingedeeld wordt om mee te lopen in een demonstratie. U moet natuurlijk begrijpen dat het belangrijk is een goede organisatie te handhaven en dat niet iedereen kan doen wat hij of zij het leukste vindt. Het partijbestuur heeft meer dan wij het overzicht van wie er beschikbaar zijn en welke competenties iedereen heeft, en natuurlijk wat er nodig is op het moment. Dus is het van belang dat we uitvoeren wat de partij voorschrijft. De partij is tenslotte van én voor ons en dient een doel dat verder gaat wat wij op het moment kunnen zien. Goed… dat begrijp ik. Maar wat verder als het wat rustiger is? Dan gaan we regelmatig bij geselecteerde huisadressen langs om mensen waarvan we vermoeden dat ze onze zaak zijn toegedaan over de streep proberen te trekken. En natuurlijk ook bij leden, vooral degenen die we niet zo vaak op de partijbijeenkomsten zien. Kijken of de motivatie er nog is en zo nodig die wat versterken. Mooi… dus dat kunnen dus leuke discussies worden. Nou u moet natuurlijk wel begrijpen dat het belangrijk is dat we bij dit soort bezoeken eenduidig volgens de partijlijn discussiëren en voordat u op pad gaat woont u een aantal bijeenkomsten bij waarin wordt doorgenomen hoe we bij deze bezoeken te werk gaan en wat we vertellen. Ook wordt er besproken hoe we bijvoorbeeld daarbij gekleed gaan want weet u een eerste indruk is altijd belangrijk. En zware shag roken doet het altijd goed bij de werkende klasse… Ja Victor en Kees-Jan het is me allemaal duidelijk geworden, nog een biertje? Nee dank u het is toch al weer redelijk laat geworden en als het u duidelijk is moeten we maar weer eens gaan. We zien u binnenkort wel op de eerstvolgende partijbijeenkomst, daarvan krijgt u de komende tijd nog wel meer informatie. Nou ik zal alle informatie rustig overdenken en wacht met spanning op de verdere berichten, fijn avond verder nog en tot ziens. U ook nog een goede avond en we zien elkaar in de nabije toekomst.
Pffff waar ben ik aan begonnen, ja… moet best wat gebeuren maar of ik zo wil doen. Dit lijkt meer op het kiezen tussen twee kwaden en wie het kwaadste is… dat zou ik niet durven zeggen…
Uiteindelijk heb ik dan maar de toegestuurde contributie rekening genegeerd en na een paar aanmaningen werd me meegedeeld dat ik was geroyeerd. Heb daarna besloten om dit mijn eerste en laatste ervaring met de politiek te laten zijn. En als de wereld verbeterd moet worden, en dat moet hij echt wel… dan probeer ik het goede te doen, als we dat allemaal alleen maar proberen ziet het er al een stuk beter uit..
© Nico
Geef een reactie