Fietsen en filosoferen

illustratie: Yvonne BoumanLekker op de fiets binnendoor langs smalle weggetjes op weg naar de verjaardag van mijn zusje. Na heerlijke koffie met taart en gezelligheid was het tijd om naar huis te gaan. Maar tja, het onweer en de stromende regen maakte het niet aantrekkelijk. Nog maar een bakkie koffie dan. Omdat het nog dik twee uur zou regenen besloot ik toch maar mijn regenjas aan te trekken en gelukkig had mijn zusje nog een broek voor mij. Het was niet koud en na enige tijd vond ik het nog lekker ook. Het rook fris en al dat water is toch prima voor mijn tuintje.

Waarom maken mensen er nou zo’n zooitje van?

Onderweg genoot ik van alle mooie huizen en de kassen met bloemen maar ik schrok ook van alle troep in de wegberm: colablikjes, toiletpapier, flessen, resten papier etc. Ik fietste door met de gedachte, waarom maken mensen er nou zo’n zooitje van? Ik ga terug en raap het op was mijn impuls, maar eerlijk gezegd de stromende regen weerhield mij ervan om terug te keren. Daar ben ik niet trots op trouwens, het zou toch een kleine moeite zijn geweest. Ik heb een man die het wel doet en altijd een zak bij zich heeft. Vaak zijn we samen bezig met opruimen als we ergens met de hond aan het wandelen zijn. Proberen niet te oordelen maar ons slechts te verbazen.

Zadelhoesje

Stevig trappend door de stromende regen zag ik door mijn natte oogharen een tegemoetkomende fietser met een merkwaardig hoofddeksel! Kennelijk had deze man zijn regenpak thuis gelaten en was creatief geweest met zijn zadelhoesje. Het knalgroene hoesje prijkte op zijn hoofd wat een grappig gezicht opleverde en een big smile op mijn gezicht. Zo mijn koppie blijft tenminste droog straalde hij uit.

Wat je al niet meemaakt en overdenkt zo onderweg!

2019-07-23T15:50:49+02:00

Over de auteur:

Mijn naam is Yvie en afgelopen maand mocht ik 62 worden! Ik zit vol initiatieven en vier het leven zo veel mogelijk! Vanaf mijn 23ste heb ik met passie en plezier in de gezondheidszorg gewerkt. Totdat ik zo in mijn vrijheid en creativiteit beperkt werd na de zoveelste reorganisatie. Ik was er helemaal klaar mee! Gelukkig heb ik nu de ruimte om terug te komen naar wat ik echt belangrijk vind. Ruimte geven aan waar ik echt voor wil gaan en dat is vooral bezig zijn met kunst en schrijven. In 2018 heb ik de 3-jarige opleiding Kunstzinnig en dynamisch coachen te Breda afgerond en ben daarna gelijk gestart met de Oriëntatieopleiding van de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunst in Den Haag. Steeds heb ik mij, in al die jaren, met veel plezier verder ontwikkeld door verschillende opleidingen en trainingen te volgen. Heerlijk vind ik het om te tekenen en te schrijven over van alles wat er in mijn leven passeert. Graag deel ik waar ik blij en enthousiast van word bijvoorbeeld een expositie, een nieuw ontdekt huiskamerrestaurantje, een leuke ontmoeting. Ontzettend leuk dan ook dat Marja mij heeft gevraagd dit op haar site te delen met anderen. Wie weet kan ik een ander inspireren!

Eén reactie

  1. Jacky Gersie 24 juli 2019 om 15:44 - Antwoorden

    Enig, dit en dat terwijl we nu aan het ‘genieten’ zijn van een hittegolf. Maar dat terzijde. Zadelhoesje als zonnepet inzetten dan maar.
    Groeten van Jacky

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.