Lekker op de fiets binnendoor langs smalle weggetjes op weg naar de verjaardag van mijn zusje. Na heerlijke koffie met taart en gezelligheid was het tijd om naar huis te gaan. Maar tja, het onweer en de stromende regen maakte het niet aantrekkelijk. Nog maar een bakkie koffie dan. Omdat het nog dik twee uur zou regenen besloot ik toch maar mijn regenjas aan te trekken en gelukkig had mijn zusje nog een broek voor mij. Het was niet koud en na enige tijd vond ik het nog lekker ook. Het rook fris en al dat water is toch prima voor mijn tuintje.
Waarom maken mensen er nou zo’n zooitje van?
Onderweg genoot ik van alle mooie huizen en de kassen met bloemen maar ik schrok ook van alle troep in de wegberm: colablikjes, toiletpapier, flessen, resten papier etc. Ik fietste door met de gedachte, waarom maken mensen er nou zo’n zooitje van? Ik ga terug en raap het op was mijn impuls, maar eerlijk gezegd de stromende regen weerhield mij ervan om terug te keren. Daar ben ik niet trots op trouwens, het zou toch een kleine moeite zijn geweest. Ik heb een man die het wel doet en altijd een zak bij zich heeft. Vaak zijn we samen bezig met opruimen als we ergens met de hond aan het wandelen zijn. Proberen niet te oordelen maar ons slechts te verbazen.
Zadelhoesje
Stevig trappend door de stromende regen zag ik door mijn natte oogharen een tegemoetkomende fietser met een merkwaardig hoofddeksel! Kennelijk had deze man zijn regenpak thuis gelaten en was creatief geweest met zijn zadelhoesje. Het knalgroene hoesje prijkte op zijn hoofd wat een grappig gezicht opleverde en een big smile op mijn gezicht. Zo mijn koppie blijft tenminste droog straalde hij uit.
Wat je al niet meemaakt en overdenkt zo onderweg!
Enig, dit en dat terwijl we nu aan het ‘genieten’ zijn van een hittegolf. Maar dat terzijde. Zadelhoesje als zonnepet inzetten dan maar.
Groeten van Jacky