Alles loopt anders dan ik kon bedenken. Langzamerhand druppelen de opdrachtgevers binnen waarvoor ik kan gaan gidsen. Zo meende ik dat Amsterdam mooi en groot genoeg voor mij zou zijn om als gids te beginnen. Niets is minder waar. Ondertussen heb ik een opdrachtgever in Haarlem waarvoor ik een hofjeswandeling kan doen en ben ik begonnen te gidsen voor een fietsjongen in Utrecht. Onlangs heb ik hier mijn eerste fietstour gedaan met tien Duitse gasten die Utrecht aan het ontdekken waren. Het was een stralende dag, ik had me goed voorbereid, dus lekker op de pedalen. De tour duurt drie uur en kent ongeveer 15 vertelpunten. Voor een Nederlandse groep is dat behoorlijk doorwerken om binnen de tijd te blijven waarin ook nog een koffiepauze valt.
Vakantie in slow motion
Meteen na de start al werd mij duidelijk dat het tempo van de groep te laag was om alle highlights die op het programma stonden te kunnen bekijken. In een lange slinger peddelde de groep met mij voorop de Singel over, door rustige en mooie woonbuurten, het vroegere Maliebaanstation en het Rietveld-Schröder. Hoe het ging was mijn eerste vraag aan de groep. Prima was het antwoord. De fietsen waren okay en men kon het tempo (11 km/u) heel goed aan. En sneller hoefde echt niet want men genoot van de tocht, het weer, de omgeving en elkaar. Vakantie in slow motion ten top! Hoe heerlijk is dat. Zakken, rusten, onthaasten, in het nu zijn. Niet vastklampen aan de doelen die behaald moeten worden, geen idee van wat je mist. Want het is goed genoeg zoals het gaat. Alleen ik, als gids weet wat er op het programma staat. En natuurlijk stond ik te popelen om het allemaal te laten zien. Het was voor mij een les in loslaten, aanvoelen wat de groep wilde en daarop anticiperen.
Gordijnloos wonen
De meneer die achter mij fietste, vond het gezellig om naast mij te rijden waar het kon, en ondertussen een praatje te maken. Over zijn bezoeken aan ons land en Venlo in het bijzonder. Die plaats kende hij goed omdat hij er vaak kwam om inkopen te doen. Hij had een heel erg leuke vraag over onze gordijnen belasting. Wat voor belasting? Ik hoor het je al zeggen. Ik was ook verbaasd, want hierover had ik nog nooit iets gehoord en geleerd. Bij mijn doorvragen vertelde hij dat men hem ooit in Venlo had verteld dat wij in Nederland geen gordijnen voor de ramen hebben hangen omdat daarover belasting wordt geheven. Daarom kun je bij ons zo heerlijk naar binnen gluren! Wij besparen geld door gordijnloos te wonen.
Voor mij was het een vraag die ik thuis nog eens uitgezocht heb. Een leuke vraag die om verdieping vraagt, het antwoord paraat voor een volgende keer, en met de mogelijkheid dat deze vraag nooit weer langs komt. Zo zie je maar. Ook als gids heb ik geen controle. Maar ik heb wel plezier en blijdschap omdat de gasten genieten. En daar gaat het toch om?!
Erg leuk om jouw blog te lezen en te horen dat je lekker aan het werk bent, zelfs buiten Amsterdam. Hartelijke groet, José.