Kan je de lucht bezitten?

Van wie is de aarde? Is hij van alles wat er op leeft?
Is hij van degene die haar bewerkt, of van zij die de macht in handen hebben?
Misschien is de ellende wel begonnen toen de eerste mens paaltjes begon te slaan rond het stukje aarde dat hij bewerkte … nu is het zo dat er mensen zijn die bij hun geboorte al grote stukken aarde bezitten zonder haar ooit bewerkt te hebben …

Het is in 1854 als het Dwamish opperhoofd Seattle een rede uitspreekt tot de Amerikaanse regering die het land van zijn stam wilde afkopen, eigenlijk gewoon wilde afnemen.

Hij wilde hiermee het gedrag van de westerse mens aan de kaak stellen, een gedrag van witte suprematie dat de harmonie in de natuur aan het verwoesten was.

Enkele fragmenten uit zijn toespraak:
Kan je de lucht bezitten?
Hoe kan je de lucht, de warmte van het land kopen of verkopen?
De lucht is kostbaar voor de aarde, want alles deelt dezelfde lucht. De dieren, de bomen, de mensen, alles heeft deel aan dezelfde lucht.
Wat gebeurt met de aarde gebeurt met de kinderen van de aarde.
De mens heeft het web van het leven niet geweven. Hij is slechts één draad ervan. Wat hij met het web doet, doet hij met zichzelf …
Nee, dag en nacht kunnen niet samen gaan.
Maar wij zijn slechts primitieven en de blanke man, nu nog menend dat hij sterk is, denkt dat hij een god is, die de gehele aarde bezit.
Hoe kan de mens zijn moeder bezitten?

De Dwamish werden uiteindelijk in 1856 ‘verplaatst’ naar een reservaat en later nog enkele keren. Nu herinnert alleen een riviertje en een klein stadje met die naam nog aan de Dwamish.

En toch … de natuur is nooit verslagen …

Mussen hippen
tussen bomen – achter
vlinders van licht