Op vrijdagavond appt Pamela me nog even waar het ook alweer is, welk adres precies. Ze is al onderweg en heeft er zin in schrijft ze erbij. Als ze aankomt heeft ze een royale lach, een groot koffer vol spullen en ze vindt het heerlijk om bekenden weer te zien. Ze begroet ons allemaal enthousiast, ook de mensen die ze nog niet kent. “Ik ben zo blij dat ik er ben, ik kijk hier al maanden naar uit en ben echt toe aan dit massageweekend. Vorige keer lukte het niet om erbij te zijn, nu wel, oppas geregeld en geen verplichtingen van werk. Heerlijk.”
Nooit een compliment?
Bij de warming up, de opening van het weekend, zit Pamela wat onrustig en vertelt dat ze een nieuwe baan heeft, haar kinderen zijn onderdak bij oma. Op haar kaartje staat de vraag ‘Welke complimenten heb jij de afgelopen week ontvangen?’ Pamela antwoordt die bijna niet te krijgen. “Het zou fijn zijn als dat wel zo was” zegt ze dan met een diepe zucht.
Ze zet haar denken stil
In de yogales van de volgende ochtend komt ze wat meer in haar lijf en en bij de massage ontspant ze ook iets meer. Ze komt meer in het hier en nu. Het geven van een massage zet haar denken stil en haar aandacht is bij haar handen en wat ze daarmee doet. Vol overgave oefent ze de grepen op de man op haar tafel. En met een goed effect zowel voor haarzelf als voor de man die de massage ontvangt. Hij geeft haar een dik compliment dat ze wegwuift dat het slechts een oefening is.
Te weinig aangeraakt
In de ronde die volgt, ligt ze zelf op tafel en kan ze zich langzaam aan ook overgeven aan de handen die haar masseren. Haar gedachten gaan soms weg, maar komen weer terug naar de handen die haar aanraken. Ze voelt dat ze de aanrakingen fijn vindt en beseft dat ze te weinig wordt aangeraakt. Het raakt haar en het gaat stromen, er komt spanning los. Ze is nu helemaal hier, en geniet van de massage die ze ontvangt. Het compliment dat ze nu krijgt over haar overgave vindt ze geen compliment want ze ligt immers alleen maar.
Ze wil hier blijven
In de middag is er een ademworkshop met oefening om bewust diep adem te halen. Ze doet mee en gaat er helemaal in op. Ademt diep en dan wordt er iets getriggerd, ze wordt geraakt in haar emoties en de tranen biggelen over haar wangen. Ze vertelt dat ze hier wil blijven en nog lang niet naar huis wil gaan. Thuis zijn de problemen met de kinderen groot en ze staat er alleen voor. Met al haar kennis en know how is het een flinke klus voor haar om haar puberende zonen te begeleiden naar volwassenheid.
Het lucht haar op
Na het eten raakt Pamela in gesprek met Bea, een van de andere deelnemers. Bea heeft ook haar zorgen om haar zonen als is het op een andere manier. Ze vertellen elkaar hun verhaal en hoe ze ermee omgaan. Pamela vindt het fijn om er eens met iemand over te praten, het lucht haar enorm op, ze voelt zich er goed bij. Bea geeft haar een compliment dat ze zo open is, dat ze dat een fijne uitnodiging voor een gesprek vindt. Wederom wuift Pamela het weg. Als Bea haar dan zegt dat het de derde keer op een dag is dat ze een compliment niet ontvangt, is dat een eye opener voor Pamela. Ze wordt er blij van.
Massage is voor Pamela enorm fijn, omdat het zo dichtbij is en in contact met andere gelijkgestemden. Deze weekenden zijn voor haar momenten om echt tot rust te komen, spanning los te kunnen laten en weer op te laden.
Die avond gaat ze los, ze leeft zich helemaal uit, springt, danst, beweegt en zingt uit volle borst mee met de gitarist: ’You will neeeeeever waaaaalk aloooooone.’
“Voorlopig ga ik nog niet naar huis” zegt ze als ze later wat dronken van emoties gaat slapen.
De massage weekenden zijn veel meer dan massage alleen, dat blijkt wel uit het verhaal van Pamela. Wil jij ook een weekend meemaken, leren masseren en de verbinding met jezelf en anderen voelen? Meld je dan hier aan voor de weekenden van 16-18 november 2018 en 25-27 januari 2019.
Geef een reactie