Mijn zus vroeg of ik met mijn moeder van 90 jaar naar de documentaire van de Laatste ‘kouwe’ tuinder van het Westland kon gaan. Ze had tenslotte een tuinderij gerund samen met mijn vader waar wij als kinderen volop in meewerkten. Mijn vader is helaas vorig jaar overleden en had anders zeker meegegaan.
Het beloofde een prachtige en tegelijk intrigerende film over tuinder Peter Zuiderwijk te worden, wiens bedrijf aan de Molenweg in Monster de laatste maanden van afgelopen jaar werd gesloopt. Deze documentaire is gemaakt door Angelo Damen die vroeger een vakantiebaantje bij hem had.
De belangstelling was groot en we waren blij dat we nog 2 kaartjes konden bemachtigen. Het was een gezellig gezelschap in de hooischuur van het Westlands Museum. Het leuke was dat Peter en Angelo aanwezig waren en een praatje hielden.
Van begin tot het eind was het genieten en werd er ook veel gelachen. Wat een heerlijke humoristische man, helemaal zichzelf en een hart van goud. Lekker eigen baas en helemaal gelukkig in zijn tuin. Zijn schuur was een pakhuis met allemaal spullen tot aan de nok toe die hij nog wel eens kon gebruiken. Alles op en in elkaar, wij zouden er geen wijs uit kunnen, maar Peter wist precies waar hij wat kon vinden. Zonde om weg te doen toch?!
Heerlijk, zo was mijn vader ook, hij bewaarde alles voor het geval dat. Alleen was het wel geordend en kon hij ook alles vinden. In tegenstelling tot Malle Pietje in de serie Zwiebertje, daar kon mijn vader toch zo heerlijk om schaterlachen! Een oom zocht een bepaalde maat deur en ja hoor pa had er nog wel een. Pa zijn levensmotto was gelukkig maken is gelukkig zijn dus dat kwam mooi uit.
Het moment dat Peter zijn bedrijf verkocht en afscheid moest nemen van zijn tuin was aandoenlijk. Zijn levenswerk moest hij opgeven en dat viel hem zwaar. Stukje voor stukje werd het afgebroken en vaak met grof geschud. Zijn spullenverzameling is weggegaan in de container zonder dat hij voldoende tijd had om het uit te zoeken. Hij stond zelf verbaasd wat hij toch in hemelsnaam allemaal had verzameld! Er kwam een heel biljarttafel achter een hoop spullen vandaan waar hij geen weet meer van had. Uiteindelijk had hij er vrede mee en het gaf hem toch wel een hoop ruimte dat alles weg was.Het applaus na afloop was niet van de lucht voor Peter en Angelo wat was dat genieten geweest!
Thuisgekomen kreeg ik n.a.v. de film toch de kriebels om ook eens mijn spullen uit te gaan zoeken!!! Iets wat ik al heel lang van plan was.
Ik heb het geweten! Alles door mijn handen laten gaan (Marie Kondo zou trots op mij zijn geweest!)
Kleding, boeken, tijdschriften, schoenen, spullen de hele rataplan werd uitgezocht.
Meerdere zakken gingen naar de kringloop en richting vuilnisbak.
Hoppa weg ermee!
Nog elke dag geniet ik van de ruimte met dank aan Peter Zuiderwijk.
Goed gedaan Evie, hoop dat ik ook geïnspireerd raak. Ben al voorzichtig begonnen.