Een simpel Nederlands woord. Bijlage. Iedere Nederlander begrijpt wat je met dit woord bedoeld. Nu sta ik voor de uitdaging om mijn Duitse doelgroep niet alleen met “tolle” rondleidingen te gaan voorzien maar mag ik ze ook via mijn website gaan toespreken. Praten en schrijven zijn toch twee verschillende zaken heb ik gemerkt. Ik loop geregeld tegen de grenzen van mijn Duits aan. Natuurlijk heb ik hulp op de achterhand voor de vertalingen, maar de hulp moet even opladen. Dus modder ik zelf verder. Ben er nu al drie weken zoet mee en ik snak naar inhoud. Het doel is gelukkig in zicht, de website heeft vorm gekregen. Ondertussen kreeg ik via via een opdracht doorgespeeld om een groepje Duitsers door Amsterdam te gaan gidsen. Vier uur lang. Dat is een flinke tocht. Ik heb gebeld met de meneer in kwestie en dat ging allemaal prima. De wensen moesten omgezet worden in een Duitstalige offerte. Daar heb ik een mooi factureringsprogramma voor. Makkie. Maar ja dan alles verwoorden in net officieel Duits… Modder, modder. En het is al zo warm. Ik voeg mijn algemene voorwaarden en een voorstel voor de tour toe als bijlage.
Er volgt nog een korte mailwisseling n.a.v. mijn offerte. De meneer in kwestie heeft niets laten blijken maar hij zal zich wel verkneukeld hebben over sommige aspecten van mijn Duits taalgebruik! Mijn man attendeerde mij op een fout in mijn offerte. Steenkolen Duits! Ik zal nu nooit meer vergeten wat het verschil is tussen een bijlage en een Beilage! Guten Apetit voor de verstaander?.
Ik ga de groep trakteren op een Nederlandse Beilage. Wat dacht je van een kroket bij een patatje?!
Geef een reactie