Storm

Oef, het is alweer enige tijd dat ik iets heb geschreven. Maar ja, het is wel verklaarbaar, want mijn studie slurpt al mijn vrije tijd op en ik moet alles strak plannen. Maar vandaag kon ik het niet laten iets te schrijven, want het stormt in Nederland. Er zijn hier windvlagen van meer dan 130 km gemeten. Ons vogelvoederbakje in de voortuin is al gesneuveld. Blij dat ik er niet uit hoef vandaag. Op Twitter zag ik zo-even  een filmpje van de eenzame fietser. Het was in Den Haag en ik kon het niet nalaten en heb het gedeeld.

Omver geblazen

Storm heeft iets magisch vind ik. Je realiseert je hoe nietig je bent; je wint het echt niet van de elementen. Als kind ben ik een keer omver geblazen en ik ben daarna een hele tijd erg bang geweest van de wind. Het was zelfs zo erg, dat mijn ouders mij toen (ik was nog geen 8) moesten ophalen, want ik had mij vastgeklampt aan een lantaarnpaal en heb niet meer losgelaten. Ik herinner me ook nog dat ik in die tijd een keer – geklemd tussen mijn nichtjes  – de straat op ging om te spelen.
Misschien dat daar wel mijn diep respect voor de wind vandaan komt.
Behalve de eenzame fietser, zag ik op Twitter nog andere filmpjes. Het is werkelijk niet te geloven wat er allemaal langskomt. Omvallen van de Pioneer-mast, gebouwen die bezwijken, een dak dat van een huis waait, een man die omwaait bij het oversteken van een plein en dan die ongelukken met vrachtauto’s op de weg, bbrr en het wordt nog gefilmd ook, terwijl je aan het rijden bent in een storm! Waanzin.

‘De Noren belden: Of we Texel willen komen ophalen’

Ik denk ook aan de mensen die nu op zee zijn, of die in de lucht hangen op weg naar hun volgende bestemming. Ik hoop oprecht dat er geen nare ongelukken gebeuren.
Bij alles komt er naast misère ook altijd humor om de hoek kijken. Ik spotte een bericht: ‘De Noren belden: Of we Texel willen komen ophalen.’ Hoe verzin je het. Deze dag is inderdaad weer voer voor schrijvers, cartoonisten en inderdaad, mijzelf. Ik wilde graag delen hoe ik deze onstuimige weersomstandigheid ervaar.
Deze storm zal weer overwaaien. Gelukkig maar en het kan altijd erger. Die extreme koude temperaturen in Canada en de VS wil je ook niet.

2018-01-18T14:05:25+01:00

Over de auteur:

Even voorstellen: mijn naam is Jacky Gersie, levensgenieter met een passie voor de Franse taal. Die passie is er altijd geweest, maar ik ben me daar lange tijd niet van bewust geweest. Gelukkig heb ik de Franse taal opnieuw ontdekt en nu weet ik dat ik er de rest van mijn leven mee bezig blijf, want dat geeft mij energie. En zo werkt het in het leven. Doe de dingen waar je blij van wordt, dan lacht het leven je toe, ook al is het niet altijd even gemakkelijk. Schrijven vind ik ook leuk, en ik ben dan ook zeer vereerd dat Marja Greve mij heeft gevraagd of ik af en toe wat wil schrijven voor het 50pluscafe. Ik hoop met mijn bijdragen een stimulans te zijn voor onze doelgroep en andere geïnteresseerden.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.