Begin december begint het weer te kriebelen, want december is de maand van de muziek. Iedere radiozender heeft wel een hitlijst. Bij radio 5 heet het de Evergreen top 1000. Op dit moment is zelfs de Top 4000 bezig op Radio 10. Maar mijn favoriet blijft toch de Top 2000 van Radio 2. Ik volg dit nu al heel wat jaartjes en tussen Kerst en Oud en Nieuw is het moeilijk om op tijd te gaan slapen, nog één nummer, oh nee, deze is ook zo leuk, nog even wachten.
Keuzestress
Vaak ben ik te laat om een lijst in te dienen, maar dit jaar heb ik weer eens de moeite genomen om een lijstje in te sturen. Je mag tussen de 5 en 30 nummers selecteren, dat is gewoon keuzestress. Ik haal met gemak de 30. En als het moet dan kan ik er nog wel 100 verzinnen.
Ben benieuwd welke nummers het halen en welke niet.
Bij het samenstellen van de lijst voor de Top 2000 heb ik bewust een zo divers mogelijke scala aan artiesten geselecteerd en dat was een wandeling langs memory lane. Bij elk liedje is wel een verhaal te vertellen en dat maakt waarom muziek zo persoonlijk is. Tijdens de uitzending van de top 2000 worden veel van die verhalen gedeeld en hoe leuk is dat om te horen.
Herinneringen delen
Muziek speelt een belangrijke rol in mijn leven. Laatst vroeg iemand mij wat mijn favoriete nummer aller tijden is. Om eerlijk te zijn, die vraag is onmogelijk te beantwoorden. Ik ben weliswaar groot fan van Céline Dion, maar ik vind veel muziek leuk en het hangt helemaal van mijn stemming af of ik zin heb in Franse muziek, popmuziek, of bijvoorbeeld lekker luisteren naar hardrock.
Mijn man en ik hebben een totaal verschillende smaak. Waar ik vooral rustiger nummers prefereer, heeft hij een absolute voorkeur voor hardrock. Dat komt vooral naar voren op die zeldzame avonden dat wij op tv een muziekzender opzetten en dan worden er vooral herinneringen gedeeld. Het doet je denken aan een jeugdliefde, een avondje stappen, of je wordt onverwacht geraakt als het nummer van de begrafenis van je vader wordt gedraaid.
De voorkeuren van mijn man heb ik inmiddels ook leren waarderen zoals bijvoorbeeld Guns N’ Roses, Bon Jovi of Metallica. Eerlijk toegegeven, ze beheersen hun gitaren als geen ander, en daar kan ik jaloers op zijn.
Zelf heb ik een blauwe maandag gitaarles gehad, maar dat is een stille dood gestorven. Voor alles geldt, oefenen, oefenen, oefenen en het ontbreekt me gewoon aan tijd. Dus ik hou het maar bij luisteren of af en toe naar een concert gaan.
Een ding is zeker, muziek verbindt en ik verheug me weer op de dagen die gaan komen.
Geef een reactie