Waar was jij in de zomer van 1989?

Een oud reisverslag uit 1989.

Mijn vriend Kees is ziek. Ernstig ziek. Ooit gingen wij een keer op vakantie naar Zuid-Frankrijk. Kees die toen al graag schreef, heeft daar onze belevenissen opgetekend. Ik vond het verslag laatst op de zolder. Met veel plezier hebben we het verhaal in Vlissingen, waar hij nu woont, samen met zijn vrouw teruggelezen. Nu Kees niet lang meer te leven heeft, ook al hopen we nog steeds op een wonder, hebben we besloten dit verhaal met jullie te delen. Het was gewoon een leuke vakantie maar toch buitengewoon, gekeken door de ogen van Kees. We beginnen met de aanloop naar deze vakantie…

Het gezelschap:
Netty Zwaanswijk
Marja Greve
Kees Koene

Marja is de as. Zij kent Kees en Netty. Kees en Netty zijn van elkaars bestaan niet op de hoogte.

Zondagavond 16 juli in café ‘de Slimmerick’. Marja loopt Kees tegen het lijf. Er schiet haar iets te binnen. “Joh Kees, heb jij soms zin om mee te gaan kamperen?” “Best”, antwoordt Kees.

Het plan vat vrucht. Het baren en de verdere groei worden gepland respectievelijk van maandag 31 juli tot zondag 13 augustus. Ook vriend Appie B. is ingezaaid. Hij zal na enige bedenktijd afhaken. De periode van 14 dagen doet per dag het risico van een spontane abortus afnemen. Alles wordt stapsgewijs geconcretiseerd. Na anderhalve week is zelfs pessimist Kees er zeker van dat alles door zal gaan.

Inmiddels heeft het gezelschap elkaar afgetast onder toeziend oog van nog een vriend ‘Heer Leo’. Op zondag 23 juli geeft Marja voor vrienden een voorproefje van wat ons culinair te wachten staat. Verwachtingen worden gespannen. Vrij hoog. Het vlees is méér afwachtend. De barbecue komt maar moeizaam op temperatuur. Leo stookt wat, maar doet dat meer in het gezelschap dan in de houtskool. Zelf zal hij wel gloeien van jaloezie.

In de laatste, zich traag voortslepende dagen worden de puntjes op de i gezet en details geplooid, zo nodig gladgestreken. “Zullen we naar Schotland gaan?” Een voorstel. Netty wacht het torpederen van de veerboot niet af. Zij besluit eerder in te grijpen en boort het plan voortijdig in de grond. “Ik word ziek van varen, kots van elke boot en word verschrikkelijk nat en koud in Schotland.” Dan maar naar de zon – Zuid-Frankrijk. Kees zijn ex-echtgenote Joke, zit daar al op een camping met de ook door dit gezelschap benodigde spullen. Na telefonisch contact tussen Kees en Joke is alles snel voor elkaar. Het bivak voor ons wordt ingericht. Fantastisch, perfect. “Joke, bedankt.” Het komt ook haar uitstekend uit. Maar toch …. Joke, de duimpjes 6 x omhoog.

Volgende aflevering: Op weg naar La Roque d’Antheron

Het reisverslag is inmiddels geheel online gepubliceerd.
Hieronder alle afleveringen. Veel leesplezier. Kees is op dit moment gelukkig nog onder ons.